Cukrzyca typu 2, zwana inaczej cukrzycą insulinoniezależną stanowi ona 90% przypadków cukrzycy (9 z 10 chorych na cukrzycę cierpi na typ II), najczęściej dotyczy ludzi po 40 roku życia, a cechami charakterystycznymi osób chorych na cukrzycę typu II są przekarmianie i otyłość. Nadmierne dostarczanie organizmowi pożywienia, „bombardowanie" go glukozą, prowadzi w odpowiedzi do zwiększenia stężenia insuliny w krwi, a z czasem do zmniejszenia wrażliwości komórek na ten hormon.

Komórki przestają „widzieć" insulinę (pomimo jej obecności), gdyż zmniejsza się ilość receptorów na ich powierzchni, z pomocą których insulina wprowadza glukozę do wnętrza komórek. Jednocześnie poziom glukozy we krwi cały czas jest wysoki co z kolei pobudza organizm do produkcji jeszcze większej ilości insuliny. Tworzy się błędne koło do momentu aż trzustka nie jest w stanie produkować wystarczająco dużo hormonu. Rozwija się cukrzyca typu 2.