Co to jest i na czym polega ablacja ?

Ablacja to inwazyjny zabieg przeprowadzany w celu zlikwidowania arytmii. Polega na selektywnym zniszczeniu fragmentu tkanki serca przy pomocy prądu o wysokiej częstotliwości (RF, radiofrequency) lub niskiej temperatury (krioablacja) i wytworzeniu w sercu niewielkiej blizny (np.: w miejscu przebiegu tzw. drogi dodatkowej) uniemożliwiającej dalsze powstawanie arytmii. Dzięki temu w około 90% przypadków dochodzi do całkowitego usunięcie arytmii.

Kwalifikacja do zabiegu ablacji

Do zabiegu pacjenta kwalifikuje lekarz kardiolog. Zabieg ten nie jest wykonywany u wszystkich osób z zaburzeniami rytmu serca. Pacjenta kwalifikuje się do zabiegu na podstawie badania elektrofizjologicznego, wyników badań nieinwazyjnych takich jak: EKG, test wysiłkowy, Holter, a także oceny dolegliwości chorego, ogólnego stanu jego zdrowia oraz możliwości technicznych.

Jak  przygotować się do planowego zabiegu ablacji?

Przed każdym badaniem inwazyjnym i zabiegiem, z wyjątkiem sytuacji ratujących życie, warto wykonać szczepienie przeciwko WZW B (żółtaczka zakaźna). Warto się szczepić, nawet jeśli się nie choruje. Jest to szczególnie ważne w przypadku niespodziewanego zabiegu bądź badania inwazyjnego. Nie trzeba wtedy czekać wymaganych sześciu tygodni na skuteczność szczepienia. Należy oznaczyć grupę krwi i wykonać podstawowe badania: morfologię krwi, badanie ogólne moczu, RTG klatki piersiowej. Wszyscy chorzy przyjmujący jakiekolwiek leki powinni porozmawiać na ten temat z lekarzem. Niektóre z nich należy odstawić przed badaniem. Dotyczy to przede wszystkim leków stosowanych w leczeniu zaburzeń rytmu serca.W dniu badania należy być na czczo i mieć dokładnie wygolone obie pachwiny.

Jak przebiega zabieg ablacji?

Ablacja przeprowadzana jest zazwyczaj bezpośrednio po wykonaniu badania elektrofizjologicznego. Jeden z cewników używanych podczas badania elektrofizjologicznego jest usuwany, a w na jego miejsce wprowadza się cewnik ablacyjny i umieszcza go w sercu. Następnie dzięki płynącemu przez cewnik prądowi o wysokiej częstotliwości dochodzi do jego nagrzania (do kilkudziesięciu stopni), czego efektem jest powstanie niewielkiej blizny w sercu. Do usunięcia arytmii niezbędne jest czasami wykonanie kilku blizn.

Jeżeli źródło arytmii znajduje się w lewej komorze serca, wtedy do wprowadzenia elektrody wykorzystuje się tętnicę udową i poprzez aortę dociera do lewej komory. Do lewego przedsionka dociera się poprzez przegrodę międzyprzedsionkową (wykorzystuje się istniejący u niektórych osób otwór owalny lub nakłuwa się przegrodę międzyprzedsionkową wykonując tzw. punkcję transseptalną)

Podobnie jak badanie elektrofizjologiczne tak i ablacja przeprowadzana jest u przytomnego pacjenta. Zabieg jest zazwyczaj niebolesny, choć niektórzy pacjenci odczuwają przemijające uczucie ciepła w okolicy serca. Czas trwania ablacji jest bardzo zmienny może trwać (nie licząc poprzedzającego badania elektrofizjologicznego) od kilkudziesięciu minut do kilku godzin.

Na zakończenie zabiegu ablacji powtórzone zostaje badanie elektrofizjologiczne, najczęściej w skróconej formie, po to aby potwierdzić skuteczność zabiegu. Dawka promieniowania rentgenowskiego zależy od warunków anatomicznych i w trakcie zabiegu jest monitorowana.

Jakie powikłania zdarzają się podczas badania elektrofizjologicznego i ablacji ?

Powikłania towarzyszące badaniu elektrofizjologicznemu i ablacji zdarzają się stosunkowo rzadko. Możliwe powikłania mogą dotyczyć miejsca wprowadzania cewników - pachwin lub szyi (np.: siniak, krwiak), lub związane są bezpośrednio z sercem. Te ostanie zdarzają się bardzo rzadko, ale mogą być groźne (należą do nich np.: uszkodzenie zastawek, perforacja serca lub wytworzenie bloku przedsionkowo-komorowego z koniecznością implantacji rozrusznika serca).

Więcej informacji na temat badania elektrofizjologicznego znajdziesz TUTAJ